Ceres
m (→Linki zewnetrzne) |
|||
Linia 52: | Linia 52: | ||
# [[Piotr Piotrowski]]; [[Piotr Piotrowski; Niebiańskie boginie i kosmiczni szamani. Małe planety w astrologii|''Niebiańskie boginie i kosmiczni szamani. Małe planety w astrologii'']] | # [[Piotr Piotrowski]]; [[Piotr Piotrowski; Niebiańskie boginie i kosmiczni szamani. Małe planety w astrologii|''Niebiańskie boginie i kosmiczni szamani. Małe planety w astrologii'']] | ||
− | == Linki | + | == Linki zewnętrzne == |
* [http://pl.wikipedia.org/wiki/1_Ceres Ceres w Wikipedii] | * [http://pl.wikipedia.org/wiki/1_Ceres Ceres w Wikipedii] | ||
[[Kategoria:Planety]] | [[Kategoria:Planety]] |
Wersja z 17:09, 16 maj 2007
Ceres | |
symbol | |
kategoria | planeta osobista |
długość cyklu | ≈5 lat |
władztwo | Panna ?? |
odkrycie | 1801-01-01 Palermo Giuseppe Piazzi |
Uwaga! Treść tego artykułu wymaga dopracowania i uzupełnienia.
Spis treści |
W astrologii
Ceres – planeta osobista; przez niektórych astrologów (m.in. Roberta Handa uważana za władczynię lub współwładczynię znaku Panny. Symbol
Przez pół wieku po odkryciu Ceres miała status planety, później uważana za największą planetoidę z pasa głównego między orbitami Marsa i Jowisza. 24.08.2006 uznana przez Miedzynarodową Unię Astronomiczną za planetę karłowatą.
W mitologii
Ceres - rzymska bogini urodzajów, odpowiednik greckiej Demeter. Podczas święta na cześć Ceres (Ceriales), obchodzonego 12 kwietnia, ofiarowywano bogini pierwsze snopki zbóż.
W sztuce
Najsłynniejsze dzieła sztuki przedstawiające boginię Ceres:
- Wenus, Kupidyn, Bachus i Ceres; Posąg Ceres - obrazy Rubensa.
Odkrycie
Ceres została odkryta przez włoskiego astronoma Giuseppe Piazziego 1.01.1801 w obserwatorium astronomicznym w Palermo.
Już Johannes Kepler przypuszczał, że w obszarze pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza musi krążyć jakaś planeta. Te przypuszczenia wzmocniły się po odkryciu reguły Titiusa-Bodego w roku 1770. Spodziewając się odkrycia nowej planety, podzielono pas wzdłuż ekliptyki na 24 odcinki i obserwacje każdego z tych odcinków zostały powierzone różnym obserwatoriom astronomicznym.
Giuseppe Piazzi odnalazł Ceres jako pierwszy – miało to miejsce w noc sylwestrową roku 1801, podczas testowania nowego katalogu gwiazd.
Ze względu na chorobę Piazziego obiekt ten stracono z oczu. Dopiero nieco później Carl Friedrich Gauss opracował metodę obliczenia parametrów orbity tego ciała niebieskiego i pod koniec 1801 roku Ceres ponownie została odnaleziona. Rzeczywiście cechy jej orbity jak ulał pasowały do „brakującej planety”, tak że zaraz została ona oficjalnie uznana za ósmą (Neptuna i Plutona jeszcze wtedy nie znano) planetę Układu Słonecznego. Gdy jednak w pasie między Marsem a Jowiszem zaczęto odkrywać coraz więcej podobnych obiektów, coraz częściej używano nazw „mała planeta”, „planetka”, „planetoida” czy „asteroida”. Tak więc Ceres straciła z czasem status planety. Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/1_Ceres