Horyzont
m |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Horyzont - koło powstające w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, które wyznaczają granicę między przestrzenią widoczną dla obserwatora, a zasłoniętą przez Ziemię. | + | '''Horyzont''' - koło powstające w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, które wyznaczają granicę między przestrzenią widoczną dla obserwatora, a zasłoniętą przez Ziemię. |
Płaszczyzna horyzontu jest zawsze prostopadła do lokalnej osi pionu. Ze względu na odchylenia kształtu Ziemi od kuli, oś pionu nigdzie nie pokrywa się z osią łączącą środek Ziemi z obserwatorem, poza równikiem i biegunami. | Płaszczyzna horyzontu jest zawsze prostopadła do lokalnej osi pionu. Ze względu na odchylenia kształtu Ziemi od kuli, oś pionu nigdzie nie pokrywa się z osią łączącą środek Ziemi z obserwatorem, poza równikiem i biegunami. | ||
Wersja z 02:51, 20 lut 2007
Horyzont - koło powstające w wyniku przecięcia sfery niebieskiej na dwie części, które wyznaczają granicę między przestrzenią widoczną dla obserwatora, a zasłoniętą przez Ziemię. Płaszczyzna horyzontu jest zawsze prostopadła do lokalnej osi pionu. Ze względu na odchylenia kształtu Ziemi od kuli, oś pionu nigdzie nie pokrywa się z osią łączącą środek Ziemi z obserwatorem, poza równikiem i biegunami.
Typy horyzontu
1. horyzont astronomiczny - jest to koło wielkie na sferze niebieskiej, jego płaszczyzna jest prostopadła do osi pionu.
2. horyzont prawdziwy - jest to płaszczyzna stożka wyprowadzonego na wysokości oka obserwatora i opartego o kształt Ziemi; horyzont prawdziwy jest obniżony względem horyzontu astronomicznego;
3. horyzont topograficzny - jest to horyzont względniający elementy topografii danego miejsca obserwacji; tali rodzaj horyzontu zwykle nie jest już kołem.
