Domy Placidusa

Najpopularniejszy w Polsce system domifikacyjny, oparty na podziale łuku między asc i południkiem na 3 równe części, a następnie podziału kół małych przechodzących przez punkty w których znajdował się ascendent w tych punktach podziału, odpowiednio na 1/3 i 2/3. Następnie odcinki te rzutowane są po południkach na ekliptykę i wyrażone w znakach Zodiaku. Metoda jest rozwinięciem metody Alcabitiusa - zamiast jednak podziału jednego koła małego przechodzącego przez asc, tutaj są wyznaczane dwa zastępcze małe koła do wyznaczania domów pośrednich.

System jako pierwszy opisał w 1602 roku Giovanni Antonii Magini (1555-1617), profesor matematyki na uniwersystecie w Bolonii. ("Tabulae Primi Mobilis, quas Directionem Vulgo Dicunt" wydane w 1602 r.).

System ten został wypromowany dopiero przez Kościół Katolicki ("firmował" go Placidus jako profesor matematyki i mnich) jako poparcie "geocentrycznej" teorii Ptolemeusza, tzn. płaskiej jak placek nieruchomej Ziemi i okrążającego ją Słońca, jako bezpośrednio z tej teorii wynikający. Niestety, teoria Ptolemeusza jako fałszywa została w astronomii obalona. Ale system domów Placidusa, ponieważ ma czasami prawie takie same krawędzie domów i jest statystycznie w 75% podobny do naturalnego systemu domów wynikającego z Ascendentu i Medium Coeli (który opublikował w 1995 roku Bogdan Krusiński), pokutuje w astrologii do tej pory.

Ascendent powstaje tylko i wyłącznie dlatego, bo obserwator wykonuje równocześnie dwa ruchy względem Słońca - obiega je razem z Ziemią, i kręci się razem z Ziemią względem jej środka w pewnej odległości od równika. Więc istnienie w horoskopie Ascendentu wskazuje, że jedynie hipoteza heliocentryczna jest prawdziwa, i wyklucza działanie systemów domów "Placidusa" i "Kocha".

System domów tzw. "Topocentrycznych" to obliczeniowe uproszczenie algorytmu domów Maginusa/Placidusa. Zamiast wyznaczyć położenie koła małego (koło domów) iteracyjnie (oryginalny algorytm) bądź przez rozwiązanie trójkąta sferycznego, przyjmuje uproszczenie że wystarczy obliczyć 1/3 i 2/3 tangensa szerokosci geograficznej i po zmianie z powrotem z tangensa na kąt przyjąć jako ich odległości od równika. Jako że przybliżenie to jest dość dobre, to "system domów" "Topocentrycznych" ma zwykle błąd nie większy niż 1 stopień względem dokładnego algorytmu.