Smok
m (8 wersji) |
|||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Smok - stworzenie mityczne, magiczne i tajemnicze. Często zwany także "uskrzydlonym wężem". Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych istot chtonicznych i pojawia się w legendach wszystkich narodów. Ma bardzo zawikłaną i niejednoznaczną symblikę. Początkowo był istotą dobrocznynną, choć jednocześnie groźną. Był emblematem | + | Smok - stworzenie mityczne, magiczne i tajemnicze. Często zwany także "uskrzydlonym wężem". Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych istot chtonicznych i pojawia się w legendach wszystkich narodów. Ma bardzo zawikłaną i niejednoznaczną symblikę. Początkowo był istotą dobrocznynną, choć jednocześnie groźną. Był emblematem władców, królów i cesarzów w Babilonie, Egipcie, Chinach, Japonii, Grecji i Rzymie, na terenie dzisiejszej Europy ślady kultu tego zwierza pozostały w Walii i Anglii. Z czasem jego znaczenie, zwłaszcza w kulturach zdominowanych przez wierzenia judeochrześcijańskie, zaczęło grawitować ku pejorytywom - kojarzono go z diabłem, piekłem, tym, co |
złe. | złe. | ||
| − | Wiele starożytnych ludów wierzyło, że w chwili [[zaćmienie|zaćmienia]] [[słońce|Słońca]] albo [[księżyc|Księżyca]] są połykane przez wielkiego smoka albo inne groźne istoty. Dla Hindusów był to przecięty na dwoje smok - [[Rahu|Rahu]] i [[Ketu|Ketu]], dla Mongołów Arahu, dla Chińczyków to niebiański smok albo ognisty pies. Buriaci znali dwie groźne istoty: Alha połykał Księżyc, a Arhan-szuther - Słońce. Nasi słowiańscy przodkowie nie byli gorsi i podczas zaćmień rytualnie hałasowali, by | + | Wiele starożytnych ludów wierzyło, że w chwili [[zaćmienie|zaćmienia]] [[słońce|Słońca]] albo [[księżyc|Księżyca]] są połykane przez wielkiego smoka albo inne groźne istoty. Dla Hindusów był to przecięty na dwoje smok - [[Rahu|Rahu]] i [[Ketu|Ketu]], dla Mongołów Arahu, dla Chińczyków to niebiański smok albo ognisty pies. Buriaci znali dwie groźne istoty: Alha połykał Księżyc, a Arhan-szuther - Słońce. Nasi słowiańscy przodkowie nie byli gorsi i podczas zaćmień rytualnie hałasowali, by odwrócić uwagę Żmija (słowiańskiego smoka) od [[słońce|Słońca]]. |
| − | [[astrologia chińska|Astrologia chińska]] umiejscawia gwiazdozbiór Smoka między Małą i Wielką Niedźwiedzicą. Smok to jedno z 12 zwierząt [[zodiak | + | [[astrologia chińska|Astrologia chińska]] umiejscawia gwiazdozbiór Smoka między Małą i Wielką Niedźwiedzicą. Smok to jedno z 12 zwierząt [[zodiak chiński|chińskiego zodiaku]]. |
| + | [[Kategoria:Mitologia]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:54, 5 gru 2009
Smok - stworzenie mityczne, magiczne i tajemnicze. Często zwany także "uskrzydlonym wężem". Jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych istot chtonicznych i pojawia się w legendach wszystkich narodów. Ma bardzo zawikłaną i niejednoznaczną symblikę. Początkowo był istotą dobrocznynną, choć jednocześnie groźną. Był emblematem władców, królów i cesarzów w Babilonie, Egipcie, Chinach, Japonii, Grecji i Rzymie, na terenie dzisiejszej Europy ślady kultu tego zwierza pozostały w Walii i Anglii. Z czasem jego znaczenie, zwłaszcza w kulturach zdominowanych przez wierzenia judeochrześcijańskie, zaczęło grawitować ku pejorytywom - kojarzono go z diabłem, piekłem, tym, co złe.
Wiele starożytnych ludów wierzyło, że w chwili zaćmienia Słońca albo Księżyca są połykane przez wielkiego smoka albo inne groźne istoty. Dla Hindusów był to przecięty na dwoje smok - Rahu i Ketu, dla Mongołów Arahu, dla Chińczyków to niebiański smok albo ognisty pies. Buriaci znali dwie groźne istoty: Alha połykał Księżyc, a Arhan-szuther - Słońce. Nasi słowiańscy przodkowie nie byli gorsi i podczas zaćmień rytualnie hałasowali, by odwrócić uwagę Żmija (słowiańskiego smoka) od Słońca.
Astrologia chińska umiejscawia gwiazdozbiór Smoka między Małą i Wielką Niedźwiedzicą. Smok to jedno z 12 zwierząt chińskiego zodiaku.
