Tyfon

Z gr.: typhon = popłoch.

Mitologia grecka

W mitologii greckiej okrutny gigant o stu smoczych łbach i wężowych nogach. Najmłodszy syn Ziemi-Gai) i Tartara, zrodzony dla pomszczenia klęski tytanów. Od głowy do lędźwi miał ciało olbrzyma ludzkiej postaci, a zamiast nóg wiły się sploty węży. Całe ciało miał upierzone, tylko na głowie i brodzie jeżyły się włosy szczecinowate. Wzrostem najwyższe góry przenosił i aż do gwiazd sięgał. Gdy rozłożył ramiona, palcami lewej ręki dotykał miejsca, skąd słońce wschodzi, a prawa dłoń zanurzała się w mrokach dalekiego zachodu. Największymi skałami rzucał jak piłką. Latał w powietrzu napełniając je krzykiem i sykiem. Z paszczy płynęła mu wrząca smoła, a ogień buchał ze ślepiów. Kiedy bogowie ujrzeli potwora u bram niebieskich, ogarnął ich popłoch. Uciekli do Egiptu, gdzie zmienili się w zwierzęta, żeby ich Tyfon nie poznał. Przestraszywszy m. in. Afrodytę i Erosa przyczynił się do powstania gwiazdozbioru Ryb.

Zeus stanął samotnie do walki z Typhonem, uzbrojony w żelazny sierp, okrutną broń, którą niegdyś Kronos okaleczył swojego ojca Uranosa. Tyfon, zraniony, broczył krwią tak obficie, ze góry trackie zabarwiły się na czerwono i odtąd zwano je Hajmos - góry krwi. Na koniec osłabł zupełnie. Wówczas Zeus przywalił go wyspą Sycylią. Ilekroć Tyfon stara się wydobyć z tego więzienia, ziemia sycylijska drży, a przez krater Etny (paszczę potwora) bucha ogień i wylewa się gorąca, niszcząca wszystko wokół lawa.

Pamięć o tych walkach nie wygasła i dziś wśród ludu greckiego, mimo, ze upłynęło tyle wieków i tyle się zmieniło na starej ziemi Hellenów. Ale w pojęciach współczesnego chłopa greckiego zlały się postacie tytanów, cyklopów i gigantów w jedną całość. Opowiadają sobie po wsiach o olbrzymach, zwanych gigantami, nadludzkiego wzrostu i niezwykłej siły, co mają jedno tylko oko w środku czoła, błyszczące jak ogień, i noszą bardzo długie brody. Ojcem ich jest pewien diabeł, a matką jakaś czarownica. Mieszkają w głębi ziemi, gdzie budują olbrzymie gmachy, kładąc wielkie głazy jedne na drugim. Podczas trzęsienia ziemi mówią chłopi: "znowu jakaś budowla gigantów się wali". W podziemiach zamknął ich Bóg za to, że kiedyś zbuntowali się przeciwko niemu.

Mitologia egipska

W mitologii egipskiej odpowiednikiem Tyfona jest Set, brat Ozyrysa i Izydy.