Regiomontanus
Regiomontanus, właść. Johannes Müller, ur. 6 czerwca 1436; 16:30; +00:40; Frankonia, Niemcy; 48N10; 10E00. Astronom, astrolog i matematyk niemiecki, profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego, od 1471 przebywał w Norymberdze, gdzie m.in. założył obserwatorium astronomiczne. Od 1475 biskup Ratyzbony. Był doradcą naukowym papieża Sykstusa IV.
Do jego zasług nalezy zaliczyć usystematyzowanie ówczesnej trygonometrii płaskiej i sferycznej: w 1533 r. wydał w Norymberdze O trójkątach wszelkiego rodzaju ksiąg pięcioro, zawierające systematyczny wykład trygonometrii płaskiej i sferycznej. Znany jest np. wzór Regiomontana (twierdzenie tangensów). Trygonometria, stanowiąca przedtem nieuporządkowany zbiór reguł twierdzeń i tablic dla celów astronomicznych, stała się odtąd dyscypliną całkowicie samodzielną niezależną od astronomii. Regiomontanus nadał trygonometrii rangę dyscypliny naukowej i wnósł wielki wkład w jej rozwój. Stosował też metody algebraiczne do zagadnień geometrycznych. W postaci, którą nadał jej Regiomontan, trygonometria przetrwała w zasadzie bez zmian do wieku XVIII.
Był jednym z faktycznych autorów kalendarza gregoriańskiego. Najprawdopodobniej wprowadził obecną notację ułamków dziesiętnych.
Po smierci Peuerbacha Regiomontanus dokończył i wydał rozpoczęte przez niego tłumaczenie Almagestu Ptolemeusza na łacinę, a wspólnie z G. Peurbachem napisał Epitoma in Almagestum Ptolemaei (1496). Współpracował też z Marcinem Bylicą z Olkusza - ich wspólnym dziełem są m.in. tablice astronomiczne. Tabule directionum ukazały się w 1490 r., już po smierci Regiomontana.
Martin Behaim i Regiomontanus skonstruowali pierwszy globus.
Regiomontanus jest wspólnie z Marcinem Bylicą autorem jednego z systemów domów (pól) astrologicznych, nazwanego od jego imienia Domami Regiomontanusa.
Zmarł w Rzymie 27 czerwca 1476.
Jego imieniem nazwano krater na Księżycu o średnicy 129 km.
