Marcin Bylica
m |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Marcin z Olkusza (1433 lub 1434-1493 lub 1494) - wychowanek, a potem profesor i rektor Akademii Krakowskiej, matematyk, astronom i [[astrolog]]. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim w roku 1452, tam też uzyskał stopień bakałarza sztuk wyzwolonych w 1456, a potem w 1459 - magistra na tymże wydziale Artium. Wiadomość o jego magisterium w księdze promocji jest opatrzona późniejszą glosą: ''maximus astrologorum''. Odtąd wykładał w Krakowie [[astronomia|astronomię]] i [[astrologia|astrologię]] jako najzdolniejszy z uczniów [[Marcin Król z Żurawicy|Marcina Króla z Żurawicy]] (ok. 1422-1453). W testamencie zapisał Akademii Krakowskiej cenne przedmioty m. in.: globus nieba, dwa [[astrolabium|astrolabia]] i część swej bogatej biblioteki, które zostały zachowane do dzisiaj. | Marcin z Olkusza (1433 lub 1434-1493 lub 1494) - wychowanek, a potem profesor i rektor Akademii Krakowskiej, matematyk, astronom i [[astrolog]]. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim w roku 1452, tam też uzyskał stopień bakałarza sztuk wyzwolonych w 1456, a potem w 1459 - magistra na tymże wydziale Artium. Wiadomość o jego magisterium w księdze promocji jest opatrzona późniejszą glosą: ''maximus astrologorum''. Odtąd wykładał w Krakowie [[astronomia|astronomię]] i [[astrologia|astrologię]] jako najzdolniejszy z uczniów [[Marcin Król z Żurawicy|Marcina Króla z Żurawicy]] (ok. 1422-1453). W testamencie zapisał Akademii Krakowskiej cenne przedmioty m. in.: globus nieba, dwa [[astrolabium|astrolabia]] i część swej bogatej biblioteki, które zostały zachowane do dzisiaj. | ||
| − | W 1460 roku wyjechał do Włoch, by tam wykładać [[Astronomia|astronomię]] w Bolonii, a w Rzymie był [[astrolog|astrologiem]] kardynała Roderyka Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI. W latach 1461-1466 przebywał we Włoszech, gdzie zaprzyjaźnił się z [[Regiomontanus|Regiomontanusem]]. W 1463 wykładał [[astronomia|astronomię]] na uniwersytecie w Padwie, w latach 1463-1464 - [[astrologia|astrologię]] w Bolonii. Od 1466 przebywał na Węgrzech, gdzie był profesorem założonej przez Macieja Korwina Academie Istropolitanae, później Akademii w Budzie na Węgrzech, gdzie wybudował pierwsze na świecie obserwatorium astronomiczne. W 1472 roku został [[astrolog|astrologiem]] na dworze króla węgierskiego Macieja Korwina, a po jego śmierci w 1490 roku - [[astrolog|astrologiem]] Władysława Jagiellończyka. Współtwórca akademii w Bratysławie, autor tablic astronomicznych. Napisał dwa prognostyki dotyczące [[kometa|komet]] z lat 1468 i 1472 ([http://www.wiw.pl/astronomia/eseje/historia/marcin/c1.asp kometa Halleya]). | + | W 1460 roku wyjechał do Włoch, by tam wykładać [[Astronomia|astronomię]] w Bolonii, a w Rzymie był [[astrolog|astrologiem]] kardynała Roderyka Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI. W latach 1461-1466 przebywał we Włoszech, gdzie zaprzyjaźnił się z [[Regiomontanus|Regiomontanusem]]. W 1463 wykładał [[astronomia|astronomię]] na uniwersytecie w Padwie, w latach 1463-1464 - [[astrologia|astrologię]] w Bolonii. Od 1466 przebywał na Węgrzech, gdzie był profesorem założonej przez Macieja Korwina Academie Istropolitanae, później Akademii w Budzie na Węgrzech, gdzie wybudował pierwsze na świecie obserwatorium astronomiczne. W 1472 roku został [[astrolog|astrologiem]] na dworze króla węgierskiego Macieja Korwina, a po jego śmierci w 1490 roku - [[astrolog|astrologiem]] Władysława Jagiellończyka. Współtwórca akademii w Bratysławie, autor [[Tablice astronomiczne|tablic astronomicznych]]. Napisał dwa prognostyki dotyczące [[kometa|komet]] z lat 1468 i 1472 ([http://www.wiw.pl/astronomia/eseje/historia/marcin/c1.asp kometa Halleya]). |
Marcin Bylica z Olkusza miał sukcesy zarówno w karierze naukowej, jak i kościelnej. Zdobył najwyższe wykształcenie uniwersyteckie, jakim był doktorat medycyny i teologii w roku 1483, i miał tytuły archidiakona w Zagrzebiu, plebana w Budzie, archidiakona w Gorycji, prepozyta wackiego (Vac) oraz kustosza kieleckiego. (JR) | Marcin Bylica z Olkusza miał sukcesy zarówno w karierze naukowej, jak i kościelnej. Zdobył najwyższe wykształcenie uniwersyteckie, jakim był doktorat medycyny i teologii w roku 1483, i miał tytuły archidiakona w Zagrzebiu, plebana w Budzie, archidiakona w Gorycji, prepozyta wackiego (Vac) oraz kustosza kieleckiego. (JR) | ||
Wersja z 02:47, 4 lut 2007
Marcin z Olkusza (1433 lub 1434-1493 lub 1494) - wychowanek, a potem profesor i rektor Akademii Krakowskiej, matematyk, astronom i astrolog. Rozpoczął studia na Uniwersytecie Krakowskim w roku 1452, tam też uzyskał stopień bakałarza sztuk wyzwolonych w 1456, a potem w 1459 - magistra na tymże wydziale Artium. Wiadomość o jego magisterium w księdze promocji jest opatrzona późniejszą glosą: maximus astrologorum. Odtąd wykładał w Krakowie astronomię i astrologię jako najzdolniejszy z uczniów Marcina Króla z Żurawicy (ok. 1422-1453). W testamencie zapisał Akademii Krakowskiej cenne przedmioty m. in.: globus nieba, dwa astrolabia i część swej bogatej biblioteki, które zostały zachowane do dzisiaj.
W 1460 roku wyjechał do Włoch, by tam wykładać astronomię w Bolonii, a w Rzymie był astrologiem kardynała Roderyka Borgii, późniejszego papieża Aleksandra VI. W latach 1461-1466 przebywał we Włoszech, gdzie zaprzyjaźnił się z Regiomontanusem. W 1463 wykładał astronomię na uniwersytecie w Padwie, w latach 1463-1464 - astrologię w Bolonii. Od 1466 przebywał na Węgrzech, gdzie był profesorem założonej przez Macieja Korwina Academie Istropolitanae, później Akademii w Budzie na Węgrzech, gdzie wybudował pierwsze na świecie obserwatorium astronomiczne. W 1472 roku został astrologiem na dworze króla węgierskiego Macieja Korwina, a po jego śmierci w 1490 roku - astrologiem Władysława Jagiellończyka. Współtwórca akademii w Bratysławie, autor tablic astronomicznych. Napisał dwa prognostyki dotyczące komet z lat 1468 i 1472 (kometa Halleya).
Marcin Bylica z Olkusza miał sukcesy zarówno w karierze naukowej, jak i kościelnej. Zdobył najwyższe wykształcenie uniwersyteckie, jakim był doktorat medycyny i teologii w roku 1483, i miał tytuły archidiakona w Zagrzebiu, plebana w Budzie, archidiakona w Gorycji, prepozyta wackiego (Vac) oraz kustosza kieleckiego. (JR)
