Kalendarz tebański

Z AstroWiki = encyklopedia astrologii
(Różnice między wersjami)
(Bibliografia)
m (17 wersji)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
== Kalendarz Tebański (symbole tebańskie) ==
 
== Kalendarz Tebański (symbole tebańskie) ==
 
   
 
   
Najwcześniejszy tekst źródłowy '''''"Kalendarza Tebańskiego"''''' pochodzi od rabbiego [[Abraham Ibn Ezra|Abrahama Ibn Ezry]]. W XIII wieku krążyły po francusku manuskrypty [[Abraham Ibn Ezra|Abrahama Ibn Ezry]] przetłumaczone z hebrajskiego pt. ''"Commencement de la Sapience des Signes"'' (''Początek Mądrości Znaków''), zawierające po łacinie symbole wszystkich 360 stopni [[zodiak]]u. [[Abraham Ibn Ezra|Ibn Ezra]] dał ponownie komentarz do swego własnego traktatu pod nazwą ''"Le Livre des Fondements Astrologiques"'' (''Księga Podstaw Astrologicznych''). Kalendarz Tebański wypłynął następnie w XV wieku. Zamieścił go w swoim dziele ''"Astrolabium planum"'' (1494) wybitny niemiecki [[astrolog]] [[Johannes Angelus]]. W 1550 roku Kalendarz ukazał się w ''"Traktacie na temat urodzin"'' autorstwa [[astrolog]]a i lekarza z Tuluzy [[Auger Ferrier]]a (1513-1588), z łacińska zwanego Ogerem, którego zaliczano obok [[Nostradamusa]] do jednego z czterech najsławniejszych uczonych swoich czasów. Powtórzył go w 1600 roku w swoim dziele francuski astronom i [[astrolog]], znany z opracowania obowiązującego do tej pory systemu chronologii, [[Joseph Justus Scaliger]] (1540-1609). Zawierał on dokładnie te same obrazy co kalendarz zamieszczony przez [[Auger Ferrier]]a i [[Angelus]]a.  
+
Najwcześniejszy tekst źródłowy '''''"Kalendarza Tebańskiego"''''' pochodzi od rabbiego [[Abraham Ibn Ezra|Abrahama Ibn Ezry]]. W XIII wieku krążyły po francusku manuskrypty [[Abraham Ibn Ezra|Abrahama Ibn Ezry]] przetłumaczone z hebrajskiego pt. ''"Commencement de la Sapience des Signes"'' (''Początek Mądrości Znaków''), zawierające po łacinie symbole wszystkich 360 stopni [[zodiak]]u. [[Abraham Ibn Ezra|Ibn Ezra]] dał ponownie komentarz do swego własnego traktatu pod nazwą ''"Le Livre des Fondements Astrologiques"'' (''Księga Podstaw Astrologicznych''). Kalendarz Tebański wypłynął następnie w XV wieku. Zamieścił go w swoim dziele ''"Astrolabium planum"'' (1494) wybitny niemiecki [[astrolog]] [[Johannes Angelus]]. W 1550 roku Kalendarz ukazał się w ''"Traktacie na temat urodzin"'' autorstwa [[astrolog]]a i lekarza z Tuluzy [[Auger Ferrier]]a (1513-1588), z łacińska zwanego Ogerem, którego zaliczano obok [[Nostradamus]]a do jednego z czterech najsławniejszych uczonych swoich czasów. Powtórzył go w 1600 roku w swoim dziele francuski astronom i [[astrolog]], znany z opracowania obowiązującego do tej pory systemu chronologii, [[Joseph Justus Scaliger]] (1540-1609). Zawierał on dokładnie te same obrazy co kalendarz zamieszczony przez [[Auger Ferrier]]a i [[Angelus]]a.  
  
 
Kalendarz Tebański jest najdawniej znanym w Europie zestawem symboli monomerycznych. To on stał się kanwą pierwszego podziału na [[dekanat]]y i [[geniusz]]e [[miesiąc|miesięcy]]. Krótkie komentarze do symbolicznych obrazów zostały dodane później. Stopniom podporządkowano daty wszystkich [[dzień|dni]] w [[rok]]u i stąd pochodzi nazwa [[Kalendarz]]. Został on z biegiem czasu zmodyfikowany dla współczesnego użytku i przybrał obecną postać.  
 
Kalendarz Tebański jest najdawniej znanym w Europie zestawem symboli monomerycznych. To on stał się kanwą pierwszego podziału na [[dekanat]]y i [[geniusz]]e [[miesiąc|miesięcy]]. Krótkie komentarze do symbolicznych obrazów zostały dodane później. Stopniom podporządkowano daty wszystkich [[dzień|dni]] w [[rok]]u i stąd pochodzi nazwa [[Kalendarz]]. Został on z biegiem czasu zmodyfikowany dla współczesnego użytku i przybrał obecną postać.  
  
Zbiór został po latach przypomniany przez [[Pierre Christian|Pierre`a Christiana]] w książce ''"L'homme rouge des tuileries"'' (''Czerwony Człowiek z dachówkarni'') w 1863 roku. Reprint tej książki ukazał się współcześnie we Francji już kilka razy i wciąż jest popularny. [[Pierre Christian]], publikując symbole tebańskie w XIX wieku odtworzył XVI-wieczny tekst [[Auger Ferrier]]a wraz z jego Przedmową dla Katarzyny Medycejskiej.
+
Zbiór został po latach przypomniany przez Pierre`a Christiana w książce ''"L'homme rouge des tuileries"'' (''Czerwony Człowiek z dachówkarni'') w 1863 roku. Reprint tej książki ukazał się współcześnie we Francji już kilka razy i wciąż jest popularny. Pierre Christian, publikując symbole tebańskie w XIX wieku odtworzył XVI-wieczny tekst [[Auger Ferrier]]a wraz z jego Przedmową dla Katarzyny Medycejskiej.
  
 
== Zobacz także ==
 
== Zobacz także ==
  
 
* [[Symbole tebańskie]]
 
* [[Symbole tebańskie]]
 +
* [[Ewa Seydlitz; Kalendarz Tebański]]
  
== Bibliografia ==
+
== Linki zewnętrzne ==
  
* http://www.astrowyrocznia.republika.pl/
+
* [http://www.astrowyrocznia.republika.pl/ Strona Ewy Seydlitz]
* [http://zloteryby.ovh.org/ ''"Kalendarz Tebański"'' Ewa Seydlitz, wyd. Złote Ryby; 2006]
+
 
[[Kategoria:Symbole]]
+
[[Kategoria:Symbole stopni zodiaku]]
 
[[Kategoria:Zodiak]]
 
[[Kategoria:Zodiak]]

Aktualna wersja na dzień 12:04, 4 gru 2009

Kalendarz Tebański (symbole tebańskie)

Najwcześniejszy tekst źródłowy "Kalendarza Tebańskiego" pochodzi od rabbiego Abrahama Ibn Ezry. W XIII wieku krążyły po francusku manuskrypty Abrahama Ibn Ezry przetłumaczone z hebrajskiego pt. "Commencement de la Sapience des Signes" (Początek Mądrości Znaków), zawierające po łacinie symbole wszystkich 360 stopni zodiaku. Ibn Ezra dał ponownie komentarz do swego własnego traktatu pod nazwą "Le Livre des Fondements Astrologiques" (Księga Podstaw Astrologicznych). Kalendarz Tebański wypłynął następnie w XV wieku. Zamieścił go w swoim dziele "Astrolabium planum" (1494) wybitny niemiecki astrolog Johannes Angelus. W 1550 roku Kalendarz ukazał się w "Traktacie na temat urodzin" autorstwa astrologa i lekarza z Tuluzy Auger Ferriera (1513-1588), z łacińska zwanego Ogerem, którego zaliczano obok Nostradamusa do jednego z czterech najsławniejszych uczonych swoich czasów. Powtórzył go w 1600 roku w swoim dziele francuski astronom i astrolog, znany z opracowania obowiązującego do tej pory systemu chronologii, Joseph Justus Scaliger (1540-1609). Zawierał on dokładnie te same obrazy co kalendarz zamieszczony przez Auger Ferriera i Angelusa.

Kalendarz Tebański jest najdawniej znanym w Europie zestawem symboli monomerycznych. To on stał się kanwą pierwszego podziału na dekanaty i geniusze miesięcy. Krótkie komentarze do symbolicznych obrazów zostały dodane później. Stopniom podporządkowano daty wszystkich dni w roku i stąd pochodzi nazwa Kalendarz. Został on z biegiem czasu zmodyfikowany dla współczesnego użytku i przybrał obecną postać.

Zbiór został po latach przypomniany przez Pierre`a Christiana w książce "L'homme rouge des tuileries" (Czerwony Człowiek z dachówkarni) w 1863 roku. Reprint tej książki ukazał się współcześnie we Francji już kilka razy i wciąż jest popularny. Pierre Christian, publikując symbole tebańskie w XIX wieku odtworzył XVI-wieczny tekst Auger Ferriera wraz z jego Przedmową dla Katarzyny Medycejskiej.

Zobacz także

Linki zewnętrzne

Osobiste